مقاله« بررسی فضایل علوی(ع) در معراج پیامبر اکرم(ص)»
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این سیر با مجموعه بزرگ و متنوعی از موضوعات و مشاهدات ازجمله دیدار با پیامبران و فرشتگان، طوبی و سدره المنتهی، بهشت و جهنم و… مواجه می‌شوند.
نویسندگان: علی اصغر حدادیان نائینی، امیر توحیدی و سیدمحمد رضوی
معراج پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سیر و سفری مادی و معنوی از زمین تا مافوق آسمان‌های هفتگانه یعنی مقام قرب «او ادنی» است و هدف اصلی آن به استناد آیه‌ی اول سوره «الاسراء» و آیه‌ی هجدهم سوره «النجم» تماشای گزیده‌ای از آیات بزرگ الهی است. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این سیر با مجموعه بزرگ و متنوعی از موضوعات و مشاهدات ازجمله دیدار با پیامبران و فرشتگان، طوبی و سدره المنتهی، بهشت و جهنم و… مواجه می‌شوند.
در این میان از آنجا که بخش عظیمی از ظرفیت معراج نبوی صرف نمایش و بیان فضائل علوی گردیده است؛ پژوهش حاضر ضمن استخراج این فضائل از روایات مرتبط با معراج به شیوه پژوهش کیفی و بررسی اطلاعات گردآوری شده به «روش توصیفی تحلیلی» آن‌ها را از لحاظ کیفیت بیان، به سه بخش بیانات، مکتوبات و تجلیات تقسیم نموده و به سبب اولویت نوع ارتباطشان به سه بخش ارتباط باخدا، ارتباط با پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ارتباط با خلق تقسیم کرده است.
بدین ترتیب با وجود اهمیت فراوان و نیز کمیت و کیفیت فوق‌العاده این فضائل، نتیجه به دست آمده نشان داد که یکی از مهمترین اهداف معراج پیامبر اکرم ((صلی‌الله‌علیه‌وآله))تبیین و تبلیغ این فضائل و مقامات است و به طور کلی این ابلاغ از ارکان اصلی معراج به شمار می‌آید. این پژوهش در انتها به شرح یکی از آن فضائل یعنی لقب «امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)» برای حضرت علی (علیه‌السلام) پرداخت. لقب «امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)منحصربه‌فرد بوده و نسبت به سایر القاب حضرت از جامعیت نسبی برخوردار است. هم‌چنین می‌تواند دال بر ولایت علوی و خلافت بلافصل ایشان باشد.
برای دریافت متن کامل مقاله کلیک کنید
ثبت دیدگاه شما