یادداشت علمی
نقدی بر نشست «واکاوی برخی روایات حجاب منسوب به حضرت زهرا (س)»
یادداشتی در نقدی بر نشست «واکاوی برخی روایات حجاب منسوب به حضرت زهرا (س)»
ضعف تفسیری در برداشت از کتاب و سنت؛
ناصر نجفی، پژوهشگر مؤسسه فقاهت و تمدن اسلامی: اولین اشکال این نشست، مشخص نکردن مبنای کارشناسان آن در معیار ردّ و قبول روایت است؛ اینکه قائل به وثوق خبری هستند یا وثوق مخبری؟ اگرچه از مطالب گوینده گمان می‌رود که ایشان بر همان مبنای دوم، که مخالف رویۀ قدمای اصحاب شیعه و همچنین بسیاری از متأخرین است، می‌باشد.
گذشته از اشکال مذکور، ضعف فقه الحدیثی است که در شاهد مثال‌هایی که آورده شد به وضوح دیده می‌شود. برای مثال گفته شد آیات 32 و 33 سورۀ احزاب، مختص زنان پیامبر (ص) است و نباید تعمیم داده شود. در حالی که توجه به سیاق این دو آیه به‌ویژه عبارت «ّفَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذي في قَلْبِهِ مَرَض» نشان از عدم اختصاص است، یعنی در حقیقت دلیلی بر این منع را بیان می‌کند که قابل فهم و تعمیم برای مخاطب است.
برای توجیه مسئولیت‌های اجتماعی بانوان، هیچ نیازی به هزینه کردن از دین، برداشت‌های ذوقی و متهم کردن روایات نیست … .
متن کامل این یادداشت را در لینک ذیل مشاهده کنید:
ثبت دیدگاه شما