بایدها و نبایدهای منتظران به‌قلم آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی
به گزارش افق حوزه، به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت با سعادت امام زمان (علیه السلام) مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره) در این خصوص در موضوع «بایدها و نبایدهای منتظران» چنین نوشتند:
سعادتمندان و مؤمنانی را که در ایمان، ثابت قدم می‌باشند و در این مکتب انسان‌ساز غیبت، خود را می‌سازند، حوادث گوناگون، فشارها و سختی‌ها تکان نمی‌دهد؛ ایمانشان را متزلزل نمی‌سازد و مانند کوه در برابر بادهای تند و شدید، پایدار و برقرارند.
بسم الله الرحمن الرحیم
قالَ‌اللهُ تَعالی: وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی‌الزَّبورِ مِنْ بَعْدِالذِّکْرِ انَّ الاَرْضَ یَرِثُها عِبادِی الصّالِحُونَ
مراسم شکوهمند تعظیم عید بزرگ نیمه شعبان، ولایت یگانه منجی عالم، موعود انبیا و اوصیا و صفی انبیا، صاحب زمان و کهف امان، حضرت بقیة‌‌الله ارواح العالمین له الفداء، برای عموم شیعیان و دوستان آن ولیّ یزدان، فرصتی بسیار مبارک و ارزنده است که در آن ضمن کسب شرف مشارکت در تجلیل بزرگداشت این زادروز عزیز و یوم‌الله مبارک و حضور در مجالس روحانی و اجتماعات ولایی، نورانی و برنامه‌های جشن و شادمانی، وضع ارتباط معنوی با آن‌حضرت و مرتبه مطابقت و موافقت اخلاق، اعمال، رفتار شخصی و اوضاع اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را با انتظاراتی که آن برگزیده خداوند متعال از شیعیان و دوستان خود دارند بررسی نمایند.
آن شخص و جامعه‌ای سعادتمند است که در این محاسبه و در تحصیل رضایت خاطر انور آن حضرت، موفّق باشد. به این مناسبت حقیر برای کسب افتخار مشارکت در این جشن مربوط به امام منتظر، حضرت ولی‌عصر (عج) و توجّه به حقایق و معانی انتظار ظهور، این چند کلمه را خدمت برادران و خواهران ایمانی تقدیم می‌دارم.
باید کسانی که همه ساله به افتخار شرکت در مراسم این جشن بزرگ نایل می‌شوند و با چراغانی‌ها، تزیین بازار، خیابان، مساجد و حسینیه‌ها و تشکیل مجالس سخنرانی و بیان فضایل و مناقب و انشا و انشاد و سرودن و خواندن اشعار و قصاید و مدایح، ولایت و ارادت خود را به آن آستان فرشته‌پاسبان، اظهار می‌دارند و با ضیافت‌ها، اطعام و تبریکات، بر نشاط روحی و ایمانی خود و دیگران می‌افزایند، به شیعه بودن خود می‌بالند و از طول مدّت هجران و درد فراق ناله می‌زنند، اشک می‌ریزند، آن‌حضرت را می‌خوانند و یابن‌الحسن، یابن‌الحسن می‌گویند، خدای را سپاسگزار و شاکر باشند که دل‌های آنها را سرشار از معرفت امام زمان (ع) نمود و از مرگ جاهلیت نجات بخشیده و به سر منزل حقیقت، ایمان و معرفت حجّت تامه بالغه دوران و کلمه کامله باقیه سبحان، هدایت فرموده است.
بدانید عصر غیبت، عصر امتحان و آزمایش، عصر تمحیص و تخلیص است. سعادتمندان و مؤمنانی را که در ایمان، ثابت قدم می‌باشند و در این مکتب انسان‌ساز غیبت، خود را می‌سازند، حوادث گوناگون، فشارها و سختی‌ها تکان نمی‌دهد؛ ایمانشان را متزلزل نمی‌سازد و مانند کوه در برابر بادهای تند و شدید، پایدار و برقرارند و از افراد سست ایمان و ضعیف‌الاراده، جدا و ممتاز می‌گردند.
هرچه تمسّک به دین و دینداری دشوارتر شود و با انواع محرومیت‌های ظاهری توأم گردد، ایمان و تعهّد آنها قوی‌تر می‌شود و صدق و راستی احادیثی که در آنها از وقایع دوره غیبت، شیوع بعضی معاصی و ملاهی و غنا و موسیقی، از وضع بعضی جوانان و بانوان، از اختلاط زن و مرد و امور دیگر خبر داده‌اند، بر ایشان روشن‌تر می‌شود.
در آن شرایط بر حسب بعضی روایات، تا آنجا نگهداری دین، سخت و دشوار می‌گردد که مانند نگهداشتن آتش در کف دست می‌شود؛ یا چنانکه در حدیث دیگر است: «إن لصاحب هذا الامر غیبة المتمسّک فیها بدینه کالخارط للقتاد».
در این عصر غیبت، مردمان ثابت‌الایمان، ثواب کسانی را دارند که در پیش روی رسول اعظم اسلام (ص)، با شمشیر، جهاد می‌نمودند و به‌قدری بلند‌پایه هستند که پیغمبر اکرم (ص)، ایشان را برادر خود خوانده و به دیدارشان بر حسب احادیث، اظهار اشتیاق فرموده است.
مؤمنان به غیبت و حزب‌الله، منتظران حقیقی ظهور و حکومت جهانی اسلام‌اند که در احادیث شریفه فرموده‌اند:
«اولئک هم المخلصون حقّا و شیعتنا صدقاً والدّعاة الی دین‌الله و جهراً اُولئک الذین یومنون بالغیب ثم اولئک حزب‌الله الا ان حزب‌الله هم المفلحون» و بر حسب حدیث شریف «المنتظر لامرنا کالمتشحِّط بدمه فی سبیل‌الله»، مانند کسی هستند که در راه خدا به خون خود غلتیده باشد.
اینها همه فضایل شما شیعیان، زنان و مردان منتظر و متعهد و ملتزم به احکام و وفادار به امام زمان (عج) است.
باید منتظران آن حضرت، به هوش باشند و از این فضایل، پاسداری کنند. مبادا تحت تأثیر تلقینات سوء و الفاظ فریبنده، تسلیم خود را به احکام الهی از دست بدهند یا از تحت حکومت الله و حکومت قرآن و امام زمان (ع)، خارج شوند.
حقوق بشر و حقوق انسان‌ها و مرد و زن همان است که خدای بشر و خدای زن و مرد، معیّن فرموده است؛ غیر از آن همه ضلالت، گمراهی، فساد و تباهی و سیر به سوی زندگی حیوانی است.
هر زن و مرد و پیر و جوان که هر کدام از احکام خدا را قبول نداشته باشد یا چون آن احکام، مخالف فرهنگ بی‌بند و بار غرب است، آنها را مناسب وضع زمان نداند، ایمانش مخدوش می‌شود و به‌همین دلیل در احادیث شریفه وارد است که «در عصر غیبت، شخص مؤمن در حال ایمان، صبح می‌کند و شب می‌کند؛ درحالی‌که از دین خارج شده است.»
به‌خصوص به جوانان و بانوان، سفارش می‌کنم که مواظب باشند تا در مسائلی که برخی می‌خواهند، احکام اسلام را با فرهنگ غرب، لائیک، لادینی و حکومت مردم بر مردم تطبیق و تأویل کنند، به اشتباه نیفتند؛ اینها دوره جاهلیت دیگر را پی‌ریزی می‌نمایند.
دوره غیبت برحسب روایات به درازا می‌کشد تا حدّی که حضرت امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: «ما اطول هذا العناء و ابعد هذا الرجاء»؛ انسان‌ها در مسیر تحولات شگرف و تغییرات بنیادی، مکتب‌ها و نظام‌های گوناگون را تجربه می‌نمایند و همه را برای تأمین سعادت عمومی بشر فاقد شرایط لازم می‌یابند و از برقراری قسط و عدل، عاجز و ناتوان می‌بینند و هرچند عالم پر از ظلم و جور و فساد و ناامنی و تباهی می‌گردد؛ اما به‌حکم اَلشَّیءُ اِذا جاوَزَ حَدُّهُ اِنْعَکَسَ ضِدّه، جوامع بشری برای برقرار شدن آن نظم الهی اسلامی و حکومت عدل واحد جهانی آماده می‌شوند و با ظهور آن‌حضرت، جهان به نقطه کمال و ذروه ارتقا نایل می‌شود.
عصر غیبت، عصر عمل و کار، تحمل مسئولیت، انجام وظیفه و عصر مقاومت، حرکت، استقامت، صبر و شکیبایی در امر دین است.
در ارتباط با تعظیم شعایر، اعلای کلمة‌الله، تبلیغ اسلام، فراهم کردن موجبات استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و رهایی از وابستگی به کفّار، شکوفایی علم و صنعت و بسط و نشر تعلیم و تربیت، امر به معروف و نهی از منکر، تعاون بر نیکی و تقوا، رسیدگی به وضع مستمندان، قضای حوائج نیازمندان، دستگیری از افتادگان، دفاع از مرزها و ثغور جغرافیایی وطن اسلامی و حدود فکری و عقیدتی، رفع بدع و رویارویی با اهل شکوک و شُبَه و مبارزه با مظاهر فساد و ملاهی و هتک احترام احکام الهی همه مسئولیم و همه مسلمانان متعهّدند.
باید منتظران آن‌حضرت، خطراتی که جوامع اسلامی را تهدید کرده و تا حد زیادی، بسیاری از جوامع را در ورطه ضعف و زبونی و اطاعت از کفار گرفتار کرده، شناسایی کنند و نگذارند، جامعه ما و نسل جوان عزیز ما به آن مبتلا شوند. عصر غیبت، عصر تکلیف است؛ عصر اقدام و عمل، عصر امید به آینده و پیروزی حق بر باطل است. منتظر باشید و عمل کنید که خداوند می‌فرماید: ]وَ قُلِ‌اعْمَلُوا فَسَیَری‌اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنونَ.
ثبت دیدگاه شما