ارزیابی روشی و کشف انواع مغالطه در نقدهای وهابیان بر مذهب شیعه

نقد از روش‌های مؤثر برای سنجش آراء و اندیشه‌‌ها و تشخیص نقاط قوت و ضعف آثار نویسندگان است. با بهره‌‌گیری از این روش می‌‌توان سره را از ناسره بازشناخت. در بین روش‌‌های نقد، نقد روشی از اولویت فراوانی برخوردار است. این تحقیق به روش توصیفی ـ تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای تدوین شده و بر این فرضیه استوار است که وهابیان به ویژه نویسنده کتاب اصول مذهب الشیعة، به دلایلی همانند پیش‌‌فرض‌‌های ناصواب، کینه و حسادت، تفاوت فرهنگی، ضعف علمی و… در موارد فراوانی مغالطه کرده‌اند. بررسی نشان می‌‌دهد کتاب اصول مذهب الشیعة، در بررسی مذهب امامیه، به جای روش علمی از مغالطه‌‌های حمله‌ شخصی، دروغ، تعمیم نابجا، نقل قول ناقص، تحریف، تفسیر نادرست، علت جعلی، ادعای بداهت، توسل به مرجع کذب، تحریک احساسات و مغالطه تمثیل بهره برده و از روش علمی برای نقد شیعه استفاده نکرده است.