ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت
علم امام از مؤلفه های اساسی امامت در منظومه ی اندیشه ی شیعی است و در قرآن و روایات اهمیت چشمگیری به آن داده شده است. این مؤلفه از گذشته ی دور مورد توجه عالمان و اندیشمندان امامیه قرار گرفته، تا جایی که آن را از ویژگیهای بنیادین در این منظومه قلمداد می نمایند. علم […]
علم امام از مؤلفه های اساسی امامت در منظومه ی اندیشه ی شیعی است و در قرآن و روایات اهمیت چشمگیری به آن داده شده است. این مؤلفه از گذشته ی دور مورد توجه عالمان و اندیشمندان امامیه قرار گرفته، تا جایی که آن را از ویژگیهای بنیادین در این منظومه قلمداد می نمایند. علم امام ابعاد وسیع و گوناگونی دارد.
یکی از مسایل مطرح در بخش کیفیت علم امام، مسئله ی ازدیاد و افزایش آن است. بدین معنا که آیا علم امام افزایش پذیر است و توسعه می یابد و یا اینکه خداوند یک باره علم را به آنان عطا فرموده و از ابتدا تا انتها این علم همواره ثابت و بدون تغییر می ماند؟ با توجه به تاکید اهل بیت علیهم السلام بر این مسأله در روایات متعدد ، این نگاشته بر آن است تا مسأله ازدیاد علم امام را مبتنی بر متون وحیانی و از ابعاد مختلف همچون کیفیت ، زمان ، مکان و محتوای علم افزون بررسی نموده و مهمترین شبهات مطرح شده در این زمینه را پاسخ دهد.
ثبت دیدگاه شما