• 0
  • 0
  • 402

قرآن پرژوه و پژوهشگر تاریخ اسلام:

بنی امیه برای جبران بدنامی تبار خود به تخریب ابوطالب روی آورد

بنی امیه برای جبران بدنامی تبار خود به تخریب ابوطالب روی آورد

یک پژوهشگر تاریخ با اشاره به ریشه‌ و پیامدهای تلاش بنی امیه درجعل روایات گفت: پدر شخصیتی چون علی(ع) بودن گناه حضرت ابوطالب بوده و یکی از اهداف تخریب ایشان تخریب شخصیت امیرالمومنین است.


حجت‌الاسلام والمسلمین سید مجید پور طباطبایی عصر یکشنبه در دومین نشست علمی بین‌المللی حضرت ابوطالب علیه السلام که با موضوع پنداره تکفیر حضرت ابوطالب علیه السلام؛ چالش‌ها و پیامدها برگزار شد، گفت: در تاریخ بشر هیچ گاه خداوند متعال مردم را به حال خود رها نکرده است و طبیعتاً در دوران فطرت بین رسل نیز شبه جزیره خالی از رسل نبوده و حضرت امام کاظم علیه السلام به‌ صراحت در روایتی مطرح می‌کند که عبدالمطلب و ابوطالب علیهما السلام دو تن از اوصیا پشت سر هم بوده‌اند که برای هدایت مردم جزیره بر آنها ولایت داشته‌اند.

وی با اشاره به سازگاری شواهد و دلایل با این روایت از امام کاظم علیه السلام گفت: ۵ قانونی که عبدالمطلب قبل از بعثت در مورد روابط اجتماعی مطرح می‌کرده است، بعد از اسلام هم مورد امضا رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار گرفته و در ساختار و بدنه فقه اسلامی جاافتاده و می‌توان به مواردی همچون محدود کردن طواف مکه به ۷ دور، مقرر شدن ۱۰۰ شتر به‌عنوان دیه اشاره کرد که اصل ایمان ایشان به ما را ثابت می‌کند.

پژوهشگر و محقق تاریخ اسلام با بیان اینکه روزی از حضرت علی علیه السلام پرسیدند که آخرین وصی قبل پیامبر چه کسی بود و ایشان فرمودند که پدرم بوده است، افزود: وقتی حضرت ابوطالب علیه السلام فرزندش امام علی علیه السلام را برای اولین بار در سمت راست پیامبر در کنار کعبه در حال نماز خواندن دید، پسر دیگرش را تشویق کرد که در کنار آنها نماز بخواند تا بال دیگر پسر عمویش شود و همچنین در جریان اولین دعوت و انذار رسمی پیامبر اکرم و حمایت سه‌باره حضرت علی علیه السلام که در خانه ابوطالب صورت گرفت نیز در جواب شماتت امثال ابوجهل، از پیامبر و اقدام فرزندش علی علیه السلام دفاع کرد.

وی با اشاره به اینکه در صدر اسلام بین مسلمانانی که به پیامبر ایمان آوردند، غیر از علی علیه السلام و اعقاب عبدالمطلب پدران بقیه کسانی که به پیامبر ایمان آوردند، کافر و در فسق و فجور مشترک بودند، افزود: معاویه و ابی‌قحافه و برای جبران نقص خودشان دست به جعل روایات روی بردند و در واقع پدر امیرالمومنین علیه السلام بودن، گناه حضرت ابوطالب علیه السلام بوده و هدف از تخریب ایشان نیز تخریب شخصیت امیرالمومنین علیه السلام است.

پور طباطبایی با اشاره به اینکه در زمان کاهش قدرت و اعتبار کاریزماتیک و اواخر عمر حضرت ابوطالب علیه السلام دشمنان اسلام تصمیم به ترور پیامبر صلی الله علیه و آله می‌گیرند، گفت: دشمنان تصمیم می‌گیرند با زن ابولهب تبانی کنند که همسرش را با شراب سرگرم کند تا آنها پیامبر را در زمان مستی ابولهب ترور کنند، اما حضرت ابوطالب متوجه این نقشه می‌شود و علی علیه السلام را به خانه ابولهب می‌فرستد تا به ابولهب بگوید کسی که عموی او شریف قریش باشد، کشته نمی‌شود و اینگونه ابولهب مطلع شد و می‌بینیم که وقتی خود ابوطالب نمی‌تواند کاری کند، ابولهب را با آن جمله آگاه می‌کند.

در ادامه این نشست حجت‌الاسلام محمدعلی مروجی طبسی با اشاره به رد شدن تمام شبهات قدیمی درباره حضرت ابوطالب گفت: یکی از پنداره‌هایی که اهل سنت را با چالش مواجه کرده و باعث ایجاد چهره تاریکی از حضرت ابوطالب علیه السلام در اذهان آنها شده، مجموعه روایاتی با عنوان حدیث ضحضاح است که در برخی از جوامع اهل سنت در صحیح مسلم و بخاری آمده ولی در ترمذی و ابن ماجه نیست.

وی افزود: همه اهالی لغت چه معاجم موضوعی و چه معاجم وصفی می‌گویند ضحضاح توصیف آب است و به معنای آب کم جمع شده است، اما در حدیث ضحضاح می‌بینیم که وصف آتش است و به معنای مقدار کم آتش و آتش کم عمق است و ربیع الحزاب زمخشری و کتب دیگر چنین استعاری به کار نبرده شده و تنها کاربرد آن در حدیث ضحضاح است.

این پژوهشگر امور دینی و تاریخی با بیان اینکه در منابع اهل سنت دو روایت از پیامبر اکرم درباره حضرت ابوطالب علیه السلام با ۲ اشکال مهم وجود دارد گفت: دشمنان اهل بیت می‌خواهند از این طریق کفر ابوطالب را ثابت کنند و از یک طرف لازمه آن روایت‌ها شفاعت پیامبر از یک کافر است و از طرف دیگر با آیه سوره فاطر درباره عدم امکان تخفیف در عذاب منافقان منافات دارد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر این روایات با اجماع اهل بیت مبنی بر از دنیا رفتن ابوطالب در حال ایمان ناسازگار است و علاوه بر آن خود این دو متن نیز با هم تعارض دارند، به‌طوری که عبارت «لعله تنفعه شفاعه» معنای شاید می‌دهد در حالی که در روایت عباس بن عبدالمطلب می‌گوید: «قطعا اگر من نبودم ابوطالب در آتش بود.»

مروجی طبسی با اشاره به اینکه در متون تاریخی اهل سنت نقل شده که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله شهادتین را در لحظه آخر به ایشان عرضه کرد و ایشان نگفت و شرط شفاعت پیامبر این بود که ابوطالب شهادتین بگوید، افزود: و آیا پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله شرط خود را زیر پا گذاشته است و اشکال بعد این است که بیش از ۳۰ نفر از علمای اهل سنت ایمان ایشان را پذیرفته‌اند و به حدیث ضحضاح اشکال وارد کرده‌اند.
وی با بیان اینکه یکی از علمای اهل سنت می‌گوید حدیث ضحضاح بر کفر حضرت ابوطالب علیه السلام دلالت ندارد گفت: شفاعت برای گناهکار است نه کافر و این روایت در نهایت گناهکار بودن ایشان را ثابت می‌کند و همچنین احمد بیرحاشا در سده ۱۴ قصیده‌ای دارد که در بعضی ابیات به حدیث ضحضاح اشاره کرده و می‌گوید با «السابقون و السابقون» سازگار نیست.

مروجی طبسی در پایان بیان کرد: در مجموع باید گفت حدیث ضحضاح با آیات قرآن و سنت نبوی تعارض آشکار دارد و خود گونه‌های متنی این حدیث هم با هم ناسازگار هستند و به لحاظ محتوایی نمی‌توان این روایت را به پیامبر نسبت داد و البته در این حدیث رد پای دشمنان اهل بیت نیز دیده می‌شود.

ثبت دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*

13 − دوازده =